Abenduko akuedukto arraro horretan eginiko mendi buelta da. Euskal Herria aldizkariko argazki eder batek bultzatua, tokia ezagutzera joan ginen. Betiko esaldia da, baina harrigarria Egipton egonda, Urkuluko inguruetaz oraindik ezer ez jakitea. Lehenengo bisita bat izan arren, agendan borobildua dut zonaldea hobeto ezagutzeko. Martxa lasaiean joan ginen eta ez genuen inongo tontorrik egin, hala ere, Aizkorri eta Urkulu uharkaren planoak zoragarriak izan ziren. Buelta zirkular bat egin genuen kotxea Goroetan utzita, Kurutzeberrira igotzeko. Baina ordua ikusita, piskolabisa hartu eta buelta egin behar izan genuen. Behintzat hurrengorako atea irekita utzi dut.
Gurasoak
Udalaitz atzekaldean
Hau da zonaldeko maisuaren etxea... Horrela bai!
Maisuarena baino, klaustroarena esango nuke...
Honek ttipi ttapa baina aurrera
Eskerrak aitak bideak irekitzen dizkigun aurretik
Irteerako klimaxera iristen
Urkulu eta Goroeta herrixka
Aita beti bezala adarra jotzen
Anbotorantz begirada bat
Guregatik honeraino iritsi gara
Bertatik ikusten zena
Arantzazu ondo ezkutatua. Gaur hortik ibiliko da Conde...
Bordak eta Santikurutz baseliza. Hor dagoena, baina hemendik ikusten ez dena
Hor txuletaren bat jartzen ari dira
Izarraitz mendizerra aldera begirada bat
Hauen txiste guztiak entzuten ziren
Tontor eta hodei baten arteko elkarrizketa
Santikurutz hura izango? Ez dakit... Baina itsura guztia du
Uribarri aldera
Bokata eta gero nola aldatu zaien espresioa
Goragotik
Bordatxo xalatu bat
Bidetik aterata, baina guk honi jarraituko diogu... Zelai berde batetik
Berriro Udalaitz parez pare
Aitak turboa jarri eta badoa...
Itzaletan dago eta ez zaio ikusten, baina dagoeneko behean da. Badoa...
Anboto aldera
Hasi dugun bezala. Eguzkiaren ingurura iritsi behar ginan, baina gurkoan hegazkin horren inguruan bukatu dugu...
No hay comentarios:
Publicar un comentario