Irati basoko informazio etxetik, Okabera.

Larunbata zen eguna. Agenda eta egoerek ez zidaten beste egunik hartzen utzi eta eguraldi iragarpenaren esperantzarekin Iratiko basoko informazio etxera joan nintzen. Donostin hodeiak utzi eta Salazarreko bailaran sartzerakoan zeru izartsu batekin topatu nintzen. Pirineoek ezkutatzen zuten egunsentia ikusi (ez daude argazkirik) eta Trapako mendatean iparraldetik sartzen ari ziren laino guztiek egun triste batetan utzi zuten abentura. Argazkitarako argirik ez, baina baso horiek ibiltzeko gogo handia bai. Intentzioa bereziki, udazkenaren egoera ebaluatzea zen. Ondorioa: zuhaitzetara, udazkena hamabost egun barru iritsiko da. Koloreak bazeuden, berde asko ere, baina guztioi gustatzen zaigun gorritasun hura falta zen oraindik. Ibilbidea, informazio etxetik hasitan, Irabiako urtegia inguratu eta Urkuluko tonterretik pasa eta gero Okabera iristea zen. Handik ondoren, bertako cromlechak ikusi eta "Chalet de Pedrora" jeistea izan zen. Ez nuen ezer bazkaldu, baina motxilan neraman saltxitxoi iberikoak eta tokiak konpondu zuten guztia. Horren ostean, athleticeko markak jarraituta eguneko lehen eguzki izpiekin Cubo ur-jauzira iritsi nintzen eta handik jarraian berriro Iratiko informazio zentrura. Sorpresa: parkinerako mantenua dago eta mantenu horrek, hiru euro ordaindu behar direla dio. Eguna bukatzeko, Orontzeko nire hiru kuttunei bixita egin beharra nien. Hemendik besarkada potoloa Iriarte aterpea hain ongi eramaten duten Mila, Juanjo eta Unaientzako.

1,2,3 orain!





Kolore hori batzuk...


Urtxintxa askorekin topatu nintzen. Irekiena guztietan, hau.





Hegalaria gainera!


Irabia ezkutatua.





Egon bazeuden, baina guztiak txarrak.

















Ekilibrio gutxirekin erraz lortzekoa.











Bide bi eta ze desberdinak!
















Jakingo banu, frontala ekarriko nuke.


Iritsi gara apaizaren etxera...


Etxean dago tximinitik kea ateratzen delako eta seguruenik azkeneko egunak pasako ditu bertan.


Baina gaurkoan ez diot gaztarik erosiko. Udarararte beraz!


Hauek dira gazta egiten dutenak. Erdikoa ikurrin eta guzti!














Hemen bizi da Basilio Lanzallamas herensugea.











Eguneko lehen eguzki errainu batzuk...
















Mendi zerra errespetagarria











Garbitzen hasi da momentu honetan.

















Hondartzan jolasten genuneko bandako linea dirudi.


  GR10







Nik Okabe.








Zerra hartatik etorri naiz.




Bista apur bat irabazten hasi gara.























Okabeko tontorretik.


Zelako armonia perfektua. Nik dakidan beste 25ek horrela egoten ikasiko balute...























Haurdun egongo da?













1








2


Cromlechak























eta 3!


Indioen makila dirudi, heroglifiko eta guzti.











Eta orain baso pixkat xirimiri apur batekin.






















Hau hasarretu egin da ez zituelako onddo beltzak aurkitzen.

















Zuhaitz zoragarriak zeuden toki guztietatik.


"Chalet de Pedro". Giro ederra zegoen.

















Ez degu zertan Ikeara joan beharrik.
















Badirudi Iratin etxerik ez dagoela, beraz, Casa de Iratira.











Orain, forma bitxien momentua.
.













Norbait zuhaitzak doblatzearena hobbi bezala hartu duena izango da.





Eguneko bigarren errainua!! Ta ze kolore hartzen duen gutxirekin...


Nire gaurko jatetxea. Hegoalderako bista.


Iparralderako bista.





Cubo ur-jauzia.


























Yacusi natural bat!


Ehun bat urte. Hala ere, honek berrogeirekin bihotzeko txiki bat izan zuen.





GR10a egiten dutenentzako bordatxoa. Ez zegoen oso ondo, baina zerbait bada.





Zelako enkuadrea, nire etxeko gela dirudi.





Gastroenteritis asko dago inguruan, baina nik oraingoz ez dut honen beharrik.








Ez naiz athletic zalea, baina gaurkoan dexente lagundu naute.